Voor waardevolle tips en handige links over lichamelijke gezondheid en mentaal welzijn, bekijk de blog van Coranima!
“Hoe fijn dat ik nog de afleiding van mijn werk heb. “
“Zalig! Dankzij mijn werk zie ik nog mensen of kom ik nog eens buiten.”
“Eens aan iets anders kunnen denken, op mijn werk, doet me zo deugd.”
Wanneer je deze dingen kan zeggen, denken of voelen, zit het goed vermoed ik?
Maar wat als jij dat in jouw werksituatie niet ervaart?
Mijn weekend begon een beetje in mineur... een stressvolle week en een dreigende lockdown boven het hoofd. Dat het weekend was, was mijn enige perspectief...
Ik was boos! Boos dat ik mijn heropgestarte sportiviteit weer in eigen handen moet gaan houden. Boos omdat ik moet kiezen tussen mijn mama of papa als knuffelcontact. Boos dat het de komende 6 weken vooral werken, eten en slapen is en dat on repeat. Boos dat mensen nog snel naar die winkels ‘moesten’ gaan..
Als er één ding is dat covid-19 ons niet heeft afgepakt dan is het een wandeling door de natuur. Oké... het was misschien een wandeling zonder menselijk gezelschap but you never walk alone. Wat heeft de natuur je gegeven? Welke mooie beelden hebben je geest verwend? En wat deed dat met je humeur, je energie en je dromen?
Toen ik In de revalidatiezorg werkte, was een wandelsessie dagelijkse kost. Het is niet alleen goed voor je fysiek maar het verruimt onze geest en maakt ‘het’ lichter. Je kan genieten van wat je hoort, ziet, voelt, ruikt.. je kan in stilte zijn, maar je kan ook vrijer bewegen en spreken. Je hoeft niet één te worden met de natuur. Het is een ervaring op zich.
Sinds vorig jaar komt de verplichte ziekteverzekering voor het eerst tussen in psychologische zorg. Voordien was dit enkel een ledenvoordeel bij bepaalde mutualiteiten of werkgevers. Het betreft een 4-jarig proefproject dat nadien wordt geëvalueerd. De regering heeft beslist om tijdens dit ELP-project de terugbetaling in eerste instantie te beperken tot bepaalde doelgroepen. Het is een tussenstap om terugbetaling op lange termijn mogelijk te maken voor alle burgers met psychologische problemen.
Wij dragen alle zorgverleners een warm hart toe in deze Corona tijden! Daarom hebben we een reeks filmpjes gemaakt met praktische tips.
Wij dragen alle zorgverleners een warm hart toe in deze Corona tijden! Daarom hebben we een reeks filmpjes gemaakt met praktische tips.
Wij dragen alle zorgverleners een warm hart toe in deze Corona tijden! Daarom hebben we een reeks fimpjes gemaakt met praktische tips. In dit filmpje horen jullie Katrijn Desteghe, onze loopbaanbegeleider en rouwcoach.
Deze bizarre tijd van Corona kan voor sommige mensen erg moeilijk zijn. Ben je angstig, voel je je somber, of kun je je niet ontspannen? Wacht niet tot deze crisis voorbij is om contact op te nemen! Coranima Online is het digitale platform van groepspraktijk Coranima waar je tijdens deze crisis online hulp kunt krijgen als je problemen hebt.
In deze tijden van Corona en lockdown waarbij de kinderen al weken thuis zitten, is het soms moeilijk om hun bezig te houden. Wij hebben het geluk dat we vlak bij de Kevie wonen. Samen met de kindjes hebben we een zoektocht uitgestippeld doorheen de Kevie. Dus als jij op wandelafstand van de Kevie woont, kun je hieronder de opdrachtenbundel downloaden.
Yes! De lente is weer in het land. Wat hebben we daar naar uitgekeken na die donkere en regenachtige wintermaanden. Zeker in deze tijd van de Corona-pandemie is het aanbreken van de lente een welgekomen aanmoediging.
Er zijn veel dingen die als een lente beginnen. Zo is de komst van een kindje een bejubeld gebeuren. Er is nieuw leven op komst en iedereen wordt meteen enthousiast en overweldigd door een geluksgevoel. Ook wij hebben dat mogen meemaken.
We zijn ongeveer een week ver in onze quarantaine. De muren beginnen mijn richting uit te wandelen. Ook de kinderen willen even iets anders dan binnen zitten. Ik besluit met Ada het bos in te gaan. Even terug ademen, ruimte voelen. De natuur in.
Vrijdag is het weer zover. Het feest van de liefde overdondert het land. Overal waar je kijkt zie je hartjes, cadeautjes, valentijnkaartjes… Maar niet voor iedereen is dit een leuke tijd. Sommige mensen voelen zich in deze periode erg eenzaam. Het voelt alsof de hele wereld iemand speciaal heeft en zij niet… Natuurlijk is dat niet zo, maar zo voelt het wel! In de weken voor Valentijn loopt de spanning al op. Hoe deze periode doorkomen wanneer je geen lief hebt?
Ok, zwemkampioen is misschien wat overdreven… 😉 Elke week probeer ik 2x te gaan zwemmen. Ik zwem nu 90 baantjes in 60 minuten. Daarnaast ga ik nog 1 keer per week naar bootcamp. Nu denk je misschien “amai wat is die sportief”, maar dat is zeker niet altijd zo geweest… Ik ben zo’n 10 jaar geleden beginnen zwemmen op advies van de osteopaat. En toen ging het beslist niet zo goed met mij. Weinig mensen weten dit echter, omdat ik er niet zo vaak over praat. Maar ik wil het nu wel delen, omdat ik hoop dat het andere mensen kan inspireren en een sprankeltje hoop kan brengen…
Het aantal dertigers in België dat kampt met klachten van chronische stress, werkdruk en mentale uitputting is vergeleken met 2014 verdubbeld. Op dit moment bevindt zich 1 op de 5 in de gevarenzone, risico op burn-out dus!
Voor kinderen met autisme (en idem voor volwassenen) zijn de feestdagen vaak dagen van extra stress. Ze worden uit hun dagelijkse ritme gehaald en staan voor de vele familiebezoekjes.
Mits we graag deze dagen leuk en aangenaam willen door brengen kunnen we zorgen voor duidelijkheid en structuur.
Een gezonde geest in een gezond lichaam. Dit hoor je overal. En toch kijken mensen nog steeds raar op wanneer ik vertel dat wat ze eten invloed heeft op hoe ze zich voelen. Nochtans is het eigenlijk heel logisch. Wat we eten en drinken kun je zien als de brandstof van je lichaam. En net zoals bij een auto, leidt de verkeerde brandstof vroeg of laat tot problemen.
Woensdagavond 18u. We zitten met zijn vieren na te praten na de maaltijd. We giechelen, vertellen over onze dag, komen terug met elkaar in verbinding.
Mijn dochter, sinds 2.5 halve dag trotse leerling van de lagere school, wil nog eens oefenen met schrijven. Ze haalt haar schriftje erbij. Kijkt steels even naar mij. Het is leuker als mama meekijkt. Ze zit met het puntje van haar tong uit haar rechtermondhoek, pen in de aanslag. ‘Mama, hoe schrijf je ook alweer jouw naam?’ Ze weet het goed, maar vertrouwt haar eigen kunnen nog te weinig...
